Μάγια-μαγεία-σατανισμός

Ή πιό βαρειά μορφή αποστασίας από τόν Θεό καί θεληματικής υποταγής στό διάβολο είναι ή μαγεία μέ ολα τά παρακλάδια της• μιά ολέθρια κοινωνική πληγή, μιά δαιμονική "θρησκεία" μέ ποικίλες μορφές καί πολλά ονόματα, πού έχει οδηγήσει χιλιάδες θύματα της σέ ψυχική καί σωματική καταστροφή.

Άπό τήν αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ό σατανάς, «ό πλανών τήν οικουμένην όλην» (Άποκ. 12:9), προσπαθεί νά μας επιβληθεί σάν θεός στή θέση τοϋ αληθινού Θεού. Σέ κάθε εποχή έχει οπαδούς, πού, εϊτε άπό ανάγκη εϊτε άπό φόβο, τόν αναγνωρίζουν ώς προστάτη τους καί εκτελούν πρόθυμα τά θελήματα του. Άπ’ αυτούς ό σατανάς έχει επιλέξει τους δικούς του «ιερείς», πού τόν λατρεύουν σέ μυστηριώδεις καί φρικιαστικές τελετές, προσφέροντας του άπό απλό θυμίαμα μέχρι καί… ανθρωποθυσίες!
Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι μέ διεστραμμένο νοΰ, πού επιθυμούν νά υπηρετούν τό διάβολο. Τόν επικαλούνται, τόν προσκαλούν νά μπει μέσα τους, τόν παρακαλούν νά καταλάβει τήν ψυχή τους. Γιατί;

Advertisements

Ο Μάκης Βορίδης και τα «πρωτόκολλα της συγγνώμης» ×××××××××××××××××× Αρθρο του κ. Βασίλη Ανδριανόπουλου

Βασίλης Ανδριανόπουλος
Εφημερίδα Documento

28.07.2019

#################

Πού… κολλάει η απεγνωσμένη προσπάθεια του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης να αποκηρύξει το πλούσιο αντισημιτικό παρελθόν του.

Να αποκηρύξει κάθε σύνδεσή του με τον αντισημιτισμό προσπάθησε –κάπως άγαρμπα ομολογουμένως– ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης επισκεπτόμενος προ ολίγων ημερών το Εβραϊκό Μουσείο.

Ο υπουργός βρέθηκε σε ιδιαίτερα δεινή θέση έπειτα από δημοσίευμα της ισραηλινής εφημερίδας «Jerusalem Post» όπου αναφερόταν πως το Ισραήλ δεν θα συνεργαστεί με τον Μ. Βορίδη «εξαιτίας του αντισημιτικού παρελθόντος του». Τρεις ημέρες μετά την αμηχανία που προκάλεσε στο κυβερνητικό επιτελείο το επίμαχο δημοσίευμα ο Μ. Βορίδης εξέδωσε ανακοίνωση μέσω της οποίας δήλωσε πως «ουδέποτε έχω υπάρξει αντισημίτης».

Μπράβο στον Πατριάρχη, μπράβο στο eklisiaonline…

Πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι (Πέμπτη 2-5-2019) στο Άουσβιτς η «Πορεία των Ζώντων», ο υπέρτατος φόρος τιμής στη μνήμη των έξι εκατομμυρίων Εβραίων που εξοντώθηκαν από τους Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.Στην κεφαλή της πορείας – που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από το 1988 με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων – ήταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος,ο οποίος και μίλησε στις χιλιάδες κόσμου από τουλάχιστον πενήντα επτά διαφορετικές χώρες, που συμμετείχαν στην πορεία.Στην πορεία συμμετείχε και ελληνική κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία, υπό τον Πρόεδρο της Βουλής Νικόλαο Βούτση.Στο τέλος της πορείας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων συμμετείχαν στο άναμμα των δαδών στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.Ο Πατριάρχης τίμησε με την παρουσία του τα εγκαίνια της Μόνιμης Ελληνικής Έκθεσης στο Κρατικό Μουσείο του Άουσβιτς. Παραθέτουμε, στη συνέχεια, το βίντεο της εκδήλωσης.Το Κρατικό Μουσείο του Άουσβιτς παραχωρεί στη Βουλή των Ελλήνων αίθουσα στο Μπλοκ 12, όπου στεγάζεται μέρος των εκθεμάτων.Η «προσωρινή» αυτή έκθεση θα είναι επισκέψιμη μέχρι τις 30 Ιουνίου 2019, ενώ στη συνέχεια το σύνολο των εκθεμάτων θα μεταφερθεί στο Μπλοκ 18 όπου και θα στεγαστεί η Μόνιμη Ελληνική Έκθεση για τα θύματα των Ελλήνων στο Άουσβιτς, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ήταν Εβραίοι.

Μια επικίνδυνη μέθοδος – Οι πλάνες της ομοιοπαθητικής

Γράφει ο Κωνσταντίνος Σαπαρδάνης

Πριν από 200 χρόνια ο Samuel Hahnemann, ένας Γερμανός γιατρός, εφηύρε μια μέθοδο φαρμακευτικής αγωγής βασισμένη σε αρχαίες, ανεδαφικές ιδέες όπως του Παράκελσου ότι «το όμοιο γιατρεύει το όμοιο». Ότι μια ουσία η οποία αρρωσταίνει τους υγιείς, γιατρεύει τους αρρώστους.

Ο Samuel Hahnemann το 1841
Η «ανακάλυψη» του Hahnemann έγκειται στο ότι μια ενεργή ουσία, αραιωμένη σε νερό, που προκαλεί παρόμοια συμπτώματα με της νόσου, γιατρεύει έναν οργανισμό που είναι ήδη άρρωστος. Δηλαδή ο κισσός μπορεί να γιατρέψει το εξάνθημα, επειδή (όταν δεν είναι αραιωμένος σε νερό) προκαλεί το εξάνθημα.

Εισαγόμαστε έτσι στον παράλογο κόσμο της ομοιοπαθητικής. Έτσι ονόμασε ο Hahnemann τη μέθοδό του, η οποία αναβίωσε παγκοσμίως τη δεκαετία του 1970 κυρίως χάρη σε έναν Έλληνα, τον Γιώργο Βυθούλκα. Η μέθοδος χρησιμοποιεί την αραίωση μιας ενεργής ουσίας σε αλκοόλ ή συνήθως σε νερό, έτσι ώστε στο τελικό διάλυμα να εμφανίζεται μόνο μια εξασθενημένη μορφή της. Ο ίδιος ο Hahnemann μιλούσε για αραίωση σε βαθμούς της κλίμακας C, δικής του επινόησης. Για τις περισσότερες περιπτώσεις πρότεινε διάλυμα 30C, που σημαίνει ότι κάθε μόριο της ενεργής ουσίας πρέπει να αραιωθεί σε 10030 μόρια νερού. Το πρόβλημα είναι ότι για να διατηρήσει κανείς αυτήν την αναλογία θα πρέπει να αραιώσει μια σταγόνα της ενεργής ουσίας σε νερό που αντιστοιχεί στην μάζα ολόκληρου του ηλιακού συστήματος! Δυστυχώς, στην εποχή του Hahnemann δεν γνώριζαν τι θα πει μόριο και άτομο και θεωρούσαν ότι κάθε ουσία μπορεί να αραιώνεται επ’ άπειρων σε νερό. Σήμερα, ακόμα και οι ίδιοι οι ομοιοπαθητικοί αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ούτε ένα μόριο της ενεργής ουσίας στο διάλυμα που πουλάνε.

Μα τότε πώς μπορούν να ισχυρίζονται ότι αυτό που πουλάνε έχει κάποια χρησιμότητα; Εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο παράξενα, καθώς αναφέρονται στη λεγόμενη «μνήμη του νερού», χάρη στην οποία όποιο συστατικό έχει περάσει μέσα από μια ποσότητα νερού αφήνει κάποιο ίχνος, μια μνήμη, μέσα του, ακόμα κι αν αυτό το ίχνος δεν εμφανίζεται σε κανένα όργανο παρατήρησης που διαθέτουμε. Αποδίδουν την ύπαρξη αυτής της μνήμης στην αδυναμία μας να αποδείξουμε ότι δεν υπάρχει. Και μάλιστα όσο πιο αραιωμένη είναι η ουσία τόσο πιο μεγάλη δύναμη έχει, αφού έτσι απελευθερώνεται μια νέα μορφή ενέργειας και εκπνευματίζεται η ύλη, αποκτώντας μια πνευματοειδή φαρμακευτική δύναμη. Ακόμα κι έτσι όμως μένει να εξηγήσουν γιατί θα πρέπει να αγοράσουμε το δικό τους σκεύασμα και να μην επιλέξουμε το νερό της βρύσης, αφού κάθε μόριο νερού που υπάρχει στη γη, χάρη στην αέναη ανακύκλωσή του, έχει έρθει σε επαφή με όλες τις ουσίες που υπάρχουν γύρω μας. Γιατί δεν τις θυμάται όλες έτσι κι αλλιώς;

Ποιοί κινοῦν τὰ νήματα;

Πρέπει νὰ εἶναι κανεὶς πολὺ ἀφελὴς γιὰ νὰ δεχθεῖ ὅτι ἡ πρόσφατη (13-17 Νοεμβρίου) ἐπίσημη ἐπίσκεψη στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τοῦ Μονοφυσίτη Πατριάρχη Ἀντιοχείας καὶ πάσης Ἀνατολῆς κ. Ἰγνατίου-Ἐφραὶμ Β’ ἦταν ἁπλῶς ἐθιμοτυπική.

Ὁ Μονοφυσίτης Πατριάρχης ἀναγορεύθηκε ἐπίτιμος Διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐπισκέφθηκε τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, τὸν Πρωθυπουργό, τὸν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς καὶ ἀκόμη τὸ Θεολογικὸ Οἰκοτροφεῖο τῆς Ἀποστολικῆς Δια­κονίας, τὴν «Ἀποστολὴ» καὶ τὸ Ἵδρυμα Κόκκορη τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν.

Ἂν καὶ ἀποφεύχθηκε συνετῶς ἡ ὑποδοχή του σὲ ναὸ σὲ συνδυασμὸ μὲ ἐκκλησιαστικὴ ἀκολουθία, τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἐγείρονται ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη αὐτὴ εἶναι ἰδιαζόντως σοβαρά.

Τὸ πρῶτο ἀφορᾶ στὴν παρουσίασή του. Σ᾿ αὐτὴ τὴν ἴδια τὴν Ἱστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρουσιάζεται ὡς ὁ «Συρορθόδοξος Πατριάρχης Ἀντιοχείας καὶ πάσης Ἀνατολῆς κ. Ἰγνάτιος-Ἐφραὶμ Β’», παρασύροντας σ᾿ αὐτὴ τὴ διατύπωση ὅλα σχεδὸν τὰ Μέσα Ἐνημερώσεως καὶ δημιουργώντας σύγχυση στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο σχηματίζει τὴν ἐντύπωση ὅτι πρόκειται γιὰ Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο.

Στὴν πραγματικότητα ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ αἱρετικὸ Μονοφυσίτη. Ἐλάχιστα, κυρίως ἐκκλησιαστικά, Ἱστολόγια ἔγραψαν σωστὰ ὅτι εἶναι ὁ Συροϊακωβίτης Πατριάρχης Ἀντιοχείας. Ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ διατύπωση ἐλάχιστα διέλυσε τὴ σύγχυση. Ποιός γνωρίζει ὅτι οἱ Συροϊακωβίτες εἶναι μετριοπαθεῖς μέν, αἱρετικοὶ ὅμως Μονοφυσίτες;

Τὸ μεγάλο βέβαια ἐρώτημα εἶναι τὸ ποιὸς φορέας εἶχε τὴν πρωτοβουλία νὰ προσκαλέσει στὴν Ἑλλάδα τὸν αἱρετικὸ «Ἐπίσκοπο». Στὴν ἀνακοίνωση τῆς Ἐκ­κλησίας δὲν ἀναφέρεται κάτι γι᾿ αὐτό.

Μήπως πρόκειται πάλι γιὰ δάκτυλο τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν», ποὺ θεώρησε ὅτι 30 χρόνια περίπου μετὰ τὴν παταγώδη ἀποτυχία τῶν δύο προδοτικῶν γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία Κοινῶν Δηλώσεων τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Διαλόγου, ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ ἀναζωπυρώσει τὸ ἐγχείρημα γιὰ ἕνωση μὲ τοὺς αἱρετικοὺς Μονοφυσίτες;

Σὲ κάθε περίπτωση ἀποτελεῖ σοβαρὸ σφάλμα ἡ προβολὴ τοῦ Μονοφυσίτη κ. Ἰγνατίου-Ἐφραὶμ Β’ ὡς «Συρορθόδοξου Πατριάρχη Ἀντιοχείας» ἀπὸ τὸν ἐπίσημο Ἱστοχῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ὀρθόδοξος Πατριάρχης Ἀντιοχείας εἶναι ὁ Ἰωάννης Ι’.

Ἂν καί…

Ἐδῶ τὸ πρόβλημα εἶναι ἀκόμη σοβαρότερο: Τὸ Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας ἀπὸ τὸν προηγούμενο ἀκόμα Πατριάρχη, στηριζόμενο στὶς ἀντορθόδοξες Κοινὲς Δηλώσεις, ἀποκατέστησε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Συροϊακωβίτες Μονοφυσίτες.

Καὶ αὐτὸ ἀποτελεῖ πτώση μεγάλη. Ἀφοῦ τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα…

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ

Να είμαστε με την μετάνοια και την προσευχή μας σε επαγρύπνηση.

Υπάρχει μια ειδησεογραφική ιστοσελίδα που λέγεται tribune.gr».

Δεν θα ασχοληθούμε με τις ειδήσεις που προτείνει.

Αλλά έπεσε στην αντίληψή μας, μια προσπάθεια να μας φέρει πιό κοντά στον τεκτονισμό. Στην μασονία δηλαδή.

Την οποία μάλιστα εξυμνεί και παραπέμπει για περισσότερες πληροφορίες, στην ιστοσελίδα των μασόνων.

Πριν λίγες ημέρες δημοσίευσε ένα άρθρο για κάποιο βιβλίο ενός τέκτονα, το οποίο μας «πληροφορεί» ότι οι σοσιαλιστές μασόνοι, πολέμησαν για την πατρίδα.

Με διάφορες αοριστίες και ψέματα, προσπαθεί να γράψει σελίδες (ανύπαρκτες) της ιστορίας.

Σε μια περίοδο γενικής άγνοιας, αδιαφορίας, επιπολαιότητας, ευτελισμού και χάους, βρίσκει ευκαιρία ο τεκτονισμός να απλώσει τα σατανικά πλοκάμια του. Για να κλέψει ψυχές. Για να διαβρώσει ζωές και συνειδήσεις.

Αποδεικνείει ότι η αναρχία ως κίνημα αλλά και ο κομμουνισμός ή σοσιαλισμός κ.λπ. είναι επίσης δημιουργήματα των τεκτόνων.

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ π. ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΝΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ »ΟΙ ΠΑΡΘΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ»

Της Χριστούφαντου
=====

Ὁ π. Ἀνδρέας Κονᾶνος στήν ἐκπομπή: »Οἱ παρθένοι πού δέν θά σωθοῦν»http://www.romfea.gr/diafora-ekklisiastika/31710-oi-parthenoi-pou-den-tha-sothooun λέγει στόν τυχόντα ἀκροατή τῆς ἐκπομπῆς του: »…Ἐσύ κι ἐγώ θά πᾶμε στόν Παράδεισο. Εἶναι καλό, νά πιστεύουμε ὅτι θά πᾶμε στόν Παράδεισο…».
Νά εὐχόμαστε, π. Ἀνδρέα, νά ἔχουμε μετάνοια καί νά πᾶμε ὅλοι στόν Παράδεισο. Τό ποιός θά πάει στόν Παράδεισο ὅμως, τό γνωρίζει μόνο ὁ Θεός. Ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἕνας Μέγας Ἀντώνιος, ὅταν ἡ ψυχή του πήγαινε στόν Παράδεισο, ἔλεγε στούς δαίμονες: «Ἀκόμη δέν σᾶς νίκησα».

Ὁ Παράδεισος, ἐπιτυγχάνεται καί βιώνεται μόνο μέ μετάνοια, μέ ἀσκητικό ἀγῶνα, ἀπαλλαγή ἀπό τά πάθη, μέ ὑπακοή σέ διακριτικό πνευματικό. Τότε θά ἐνοικήσει μέσα μας ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δέν βιώνεται ὁ Παράδεισος συναισθηματικά, ρομαντικά, κουλτουριάρικα, κλπ.,

Ἀναφέρεις π. Ἀνδρέα τόν Χριστό, πού ρωτοῦσε τούς ἀσθενεῖς πρίν τούς θεραπεύσει: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;». Καί καταλήγεις: »Ἔ, κι ἐμεῖς ἄν ποῦμε ὅτι θέλουμε νά πᾶμε στόν Παράδεισο, θά πᾶμε»! Δηλαδή π. Ἀνδρέα, ἁπλᾶ, ἐπειδή τό θέλουμε, θά πᾶμε! Ἔτσι μιλοῦν οἱ Προτεστάντες, πού δημιουργοῦν μία εἰκονική πραγματικότητα γιά τόν Παράδεισο. Δέν μιλᾶς π. Ἀνδρέα, γιά τήν μετάνοια πού μόνο αὐτή ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στόν Παράδεισο.

Λές ἐπίσης: »Στόν Παράδεισο δέν μποροῦν νά πᾶνε ἄνθρωποι πού εἶναι καταπιεστικοί». Ἄν μετανοήσουν, ὅλοι μποροῦν νά πᾶνε. Ἐδῶ ἕνας ληστής, πού μετανόησε τήν τελευταία στιγμή, πῆγε.

Μᾶς λές ὅτι: «Τό πέρασμα τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν γῆ ἦταν ἀθόρυβο, ἀθέατο δέν ἐντυπωσίασε, δέν ἐνόχλησε, δέν ἔφερε σεισμό, δέν ἔφερε ἀναστάτωση… «.
Κάθε ἄλλο. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστός εἶπε: «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπί τήν γῆν καί τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη».

Μᾶς λές ὅτι ὁ «Χριστός δέν καταπίεσε κανέναν, σεβάσθηκε τό αὐτεξούσιο, δέν ὑποχρέωσε κανέναν νά Τόν ἀκολουθήσει, οὔτε τούς ἴδιους τούς Μαθητές Του».
Ναί, ἔφερε ὅμως σέ πολύ δύσκολη θέση τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους, πού ἤλεγχε τήν ἁμαρτία, τήν ὑποκρισία καί τίς ἀδικίες τους. Γι᾽αὐτό καί Τόν ἐσταύρωσαν.

Μᾶς λέγεις ὅτι: «Στόν Παράδεισο δέν πᾶνε ἄνθρωποι πού εἶναι ἐγκρατεῖς, ἀσκητικοί, νηστευτές, παρθένοι ἀλλά ἄσπλαγχνοι…». Καί ἀναφέρεις γιά «μία σύζυγο πού εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν σύζυγό της ἐπειδή πότε νήστευε, πότε ζύμωνε πρόσφορα, πότε ἦταν Σαρακοστή, πότε ἤθελε νά κοινωνήσει στήν ἐκκλησία, κλπ…» Σχολιάζεις, ὅτι: «Αὐτή εἶναι μέν ἀσκήτρια, ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν ἀγαπάει, ἐπειδή εἶναι ἀνέραστη καί στόν Παράδεισο δέν θά πάει. Τήν Ἐκκλησία τήν χρησιμοποιεῖ ὡς κρυψώνα γιά νά κρύψει τήν ψυχοπάθειά της καί τά κάνει ὅλα αὐτά δῆθεν ἐπειδή ἀγαπάει τόν Θεό». Μέ τά λεγομενά σου αὐτά π. Ἀνδρέα, στήν οὐσία καταπολεμεῖς τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καί θεωρεῖς ὅτι τά ἐντάλματα τῆς Ἐκκλησίας γίνονται αὐτά καθέ αὐτά αἰτία τῆς μή ἐν Ἁγίω Πνεύματι ψυχοσωματικῆς ἑνότητος τῶν συζύγων.

Ἡ γυναῖκα αὐτή ἄν ὄντως κάτι δέν ἐφήρμοζε σωστά, αὐτό πρέπει νά τό διορθώνουμε, νά τό θεραπεύουμε καί ὄχι νά τήν κρίνουμε καί νά ἀποφαινόμεθα ὅτι δέν θά πάει στόν Παράδεισο. Εἰδικά, σέ θέματα κρίσης τοῦ Θεοῦ, δέν ἐκφράζομε γνῶμες, διότι, ὅπως λένε οἱ Πατέρες, πολλές ἐκπλήξεις θά δοῦμε ἐκεῖ ὅσοι πᾶμε τελικά στόν Παράδεισο.

Δέν μᾶς εἶπες π. Ἀνδρέα, μιᾶς καί μᾶς ἀνέφερες ποιές, κατηγορίες ἀνθρώπων δέν θά πᾶνε στόν Παράδεισο, γιά τό ἑξῆς: Αὐτοί πού ἀνατρέπουν τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, τούς Ἱερούς Κανόνες, καί εἰσάγουν καινά δαιμόνια μέ Βαπτισματικές, Εὐχαριστιακές, Μεταπατερικές καί ἄλλες «Θεολογίες» καί «Ἐκκλησιολογίες», αὐτοί πού προωθοῦν καί ἐνστερνίζονται τόν Παπισμό, τόν Οἰκουμενισμό ἕως καί τήν Πανθρησκεία, αὐτοί πού βάζουν μέσα στήν Ἐκκλησία τούς αἱρετικούς, πού βλασφημοῦν τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ὅσοι καλλιεργοῦν καί προωθοῦν τόν Νεονικολαϊτισμό, ὅλοι αὐτοί, θά πᾶνε στόν Παράδεισο, ἄν δέν μετανοήσουν καί δέν ἀλλάξουν τακτική;

_________

Πηγή : http://panayiotistelevantos.blogspot.com/2015/04/blog-post_898.html?m=1